10 سنت عروسی ایرانی
ازدواج بدون شک یکی از مهم ترین اتفاقات خانواده های ایرانی است. در این مقاله ما به 10 سنت عروسی ایرانی پرداخته ایم. عروسی شامل انبوهی از گل‌های کاملاً چیده شده، نمایش‌های زیبای میوه و دسر ، دکوراسیون مجلل، و یک زمین رقص همیشه مملو از جمعیت است. اگر شما یا همسر آینده‌تان میراث ایرانی دارید، ممکن است در نظر داشته باشید که برخی از این سنت‌ها را در جشن عروسی خود بگنجانید.
خاستگاری
عروسی های ایرانی اغلب مستلزم سنت باستانی خواستگاری است. منشأ این ازدواج های ترتیب داده شده است، اما در ایران مدرن، زن و مرد می توانند آزادانه با هم قرار بگذارند. بسیاری از عروسی‌های ایرانی-آمریکایی هنوز هم عناصری را حفظ می‌کنند که ادای احترام به آنچه در هسته خواستگاری است : احترام به خانواده.
خطبه عقد
در عروسی های ایرانی، امضای عقد ازدواج یک مراسم تشریفاتی است که توسط عاقد رهبری می‌شود و معمولاً درست قبل از مراسم انجام می‌شود. این مراسم حدود 30 دقیقه طول می کشد و دارای یک مجمع دوستان نزدیک و اعضای خانواده است – این افتخار محسوب می شود که شاهد امضای کتوبه از سوی زوج باشیم .
در این قرارداد وظایف و مسئولیت های داماد در قبال عروس و همچنین حقوق و حمایت های عروس در صورت طلاق مشخص می شود. امضای سند ازدواج فقط به امضای عروس، داماد، مأمور و دو شاهد نیاز دارد، اما در سنت ایرانی، این فرصتی است که اعضای محترم خانواده را با اجازه دادن به آنها برای امضای پشت قرارداد، ارج نهیم.
سفره عقد
قسمتی از مراسم عروسی سفره عقد است که در آن عروس و داماد در مقابل یک سفره (یا میز ) پر از وسایلی می نشینند که در پشت خود معانی دارند. سفره عقد نشان دهنده پیوند نمادین و سنتی عروس و داماد است. “این مجموعه ای پیچیده از اقلامی است که نشان دهنده سفر مشترک زندگی و ازدواجی است که زوج در شرف آغاز آن هستند.” برخی از عناصری که در سفره پیدا خواهید کرد عبارتند از آینه ای که به معنای ابدیت است، دو شمعدان که نشان دهنده نور، آجیل و تخم مرغ برای باروری و سکه برای ثروت و رفاه است.
آیتم های سفره عقد
اسفند (یا بخور) ترکیبی از ادویه ها و گیاهان است که نمادی از عدم استقبال از انرژی منفی است. سوزاندن اسفند بخش مهمی از فرهنگ ایرانی است که قصد دارد «چشم بد» را از ایجاد هر گونه آسیب باز دارد، به ویژه زمانی که فرد در آستانه آغاز سفر یا نقطه عطف جدیدی است. در عروسی ایرانی، اسفند را می سوزانند، درست زمانی که عروس از راهرو راه می رود. در حالی که دختران گل با گلبرگ به راهرو می زنند، یک نفر عود روشن می کند. بعد از اینکه چند بار دور عروس چرخیدیم و اسفند را در دست گرفتیم ، باید عروس را بیرون بیاوریم تا مراسم را شروع کنیم.
پیست رقص
یک دسته عروسی سنتی ایرانی شامل مراسم، ساقدوش، داماد، خواهر و برادر، والدین، حلقه دار، دختران گل، عروس و داماد است. سنت های مدرن، راهروی عروسی قدیمی را متحول کرده است. در مراسم ایرانی مرسوم شده است که جشن عروس به جای راه رفتن در راهرو برقصند.
ملاقات
بعد از اینکه همه ساقدوش ها و دامادها در راهرو می رقصند، والدین داماد تا نیمه راهرو را طی می کنند و منتظر ورود پسرشان هستند. سپس داماد به پدر و مادرش که پسرشان را به سفره راهنمایی می کنند سلام می کند . سپس، والدین عروس در نیمه راهروی راهرو را طی می کنند و دختران گل نیز به دنبال آن می آیند. درست قبل از اینکه عروس در راهرو قدم بزند ، همه مهمانان از روی صندلی های خود بلند می شوند. وقتی عروس در وسط راهرو به پدر و مادرش می رسد، ابتدا رو به مادرش می کند که نقاب را برمی دارد و او را در آغوش می گیرد. سپس عروس برای در آغوش گرفتن به سمت پدرش می رود و او نقاب خود را پایین می کشد.
در این زمان است که داماد با عروس و والدینش در مرکز راهرو ملاقات می کند. داماد با در آغوش گرفتن و بوسیدن والدین عروس به آنها ادای احترام می کند و پدر عروس دست عروس را در دست داماد می گذارد – این نمادی است که پدر دخترش را می دهد . والدین عروس از مرکز راهرو که عروس و داماد آخرین لحظات خود را با هم می گذرانند قبل از رفتن به سفره خارج می شوند .
سایبان گل
سایبان ها به عنوان یک سنت عروسی دیرینه برای عروسی های سنتی ایرانی بوده است. این همان چیزی است که زن و شوهر در هنگام اجرای مراسم عروسی زیر آن قرار می‌گیرند. در عروسی های سنتی ایرانی، سایبان نماد اتحاد است و معمولاً توسط چهار زن خانواده که نزدیک به زوج هستند، نگه داشته می شود. بسیاری از زوج‌های امروزی رویکردی مدرن را در پیش گرفته‌اند و سایبان عروسی خود را با گل‌ها و طرح های جذاب طراحی می‌کنند.
آیین بله گرفتن
از دیگر 10 سنت عروسی ایرانی ،سنت رضایت بخش “بله گرفتن” از مراسم عروسی است . ابتدا مسؤول از داماد رضایت می خواهد و او به سرعت تعهد می دهد. بعد، مجری از عروس رضایت می خواهد. رسم بر این است که قبل از پاسخ دادن عروس سه بار از او رضایت می گیرند – این نماد سفر داماد برای جلب محبت همسرش است.
جمعیت با فریادهایی درگیر می شوند که چرا عروس هنوز رضایت نمی دهد، مانند « عروس رفته گل بچینه! » یا «عروس رفته گلاب بیاره». سنت بله گرفتن باعث ایجاد هیجان و انتظار در مخاطب می شود تا اینکه در آخرین لحظه عروس با گفتن « بله» موافقت می کند!
فرو بردن انگشتان در عسل
در عروسی های ایرانی یک کاسه عسل روی سفره عقد می گذارند که نشان دهنده شیرینی زن و شوهر است. پس از رضایت زن و شوهر و ازدواج رسمی، رسم است که داماد ظرف عسل را در دست بگیرد، زیرا هر کدام یک انگشت (صورتی) را داخل آن فرو کرده و به یکدیگر می دهند. این نمادی از این ایده است که زن و شوهر وقتی زندگی خود را به عنوان یکی شروع می کنند، به یکدیگر شیرینی می دهند.
قند سابیدن
قند سابیدن بالای سر عروس و داماد در هنگام خواندن خطبه ی عقد مراسمی است که در آن چند زن متاهل که در زندگی خوشبختی را چشیده اند انجام میدهند. این مراسم شامل مالیدن قند بر روی پارچه ای است که بالای سر عروس و داماد نگه داشته می شود. به طور سنتی، دو تا چهار زن انتخاب شده برای این مراسم، زنانی هستند که ازدواج کرده اند، اما زوج های مدرن گاهی اوقات ترکیبی از چهره های مهم زندگی خود را برای شرکت انتخاب می کنند.10 سنت عروسی ایرانی
قربانی
یکی از 10 سنت عروسی ایرانی ، گوشت قربانی است که یا درست قبل از صرف شام یا بعد از ورود عروس و داماد به جشن انجام می‌شود. لحظه ای معنوی از جشن عروسی است که همه میهمانان با صلوات آن را برکت میدانند . سپس گوسفند سر بریده می شود و به همه میزهای مهمان داده می شود. درخواست انجام صلوات افتخاری محسوب می شود و معمولاً این حق برای یکی از افراد مسن خانواده محفوظ است که زوجین این نقش را به او واگذار می کنند.
پرتاب دسته گل
عروسی های ایرانی سنتی به نام گل بارون دارند که به معنی گل باران کردن است. این معمولاً در پایان پذیرایی رخ می دهد. عروس و داماد در وسط میدان رقص ایستاده اند و مهمانانشان دور آنها حلقه زده اند و در حالی که می رقصند و می بوسند، گلبرگ های گل را روی آنها پرتاب می کنند . عکس های زیبا به کنار، گل بارون نشان دهنده آرزوهای زیبا برای عروس و داماد است که شب به پایان می رسد و آنها زندگی مشترک خود را آغاز می کنند.
بروز رسانی: 29/آبان/1402
